Ik werk al langere tijd met Emma, een meisje met een ernstige vorm van dyslexie. Ik heb veel contact met haar moeder en ik moet zeggen, zij is goed in het verzinnen van van alles en nog wat om het oefenen leuk te houden.
Maar toch verzuchtte ze laatst: “Ik weet niet meer hoe ik het aantrekkelijk voor haar kan maken. Er is iedere keer gedoe als we moeten oefenen.”
En tegen wie kan Emma nu beter mopperen dan tegen haar moeder!
Best lastig!
Als Emma weer bij mij komt, praten we erover hoe lastig het is, als je na schooltijd wéér met die spelling aan de slag moet. Ze is inmiddels 10 en kan haar gevoelens heel goed verwoorden. We brainstormen samen over een oplossing.
Met lezen is ze inmiddels zo goed, dat ze het RALFI-programma van school volgt. Dus nu zoeken we nog een oplossing voor spelling. Plotseling krijg ik een idee. Ik zeg: “Als we je moeder nu eens helemaal buitenspel laten en het samen gaan oplossen via de WhatsApp?”
Dat blijkt uiteindelijk een schot in de roos!
Elke dag stuur ik Emma een gesproken bericht met daarin de zin van de dag, waar ze van alles mee moet doen en het werkt! Ze voelt zich nu zelf verantwoordelijk en het gaat alleen tussen haar en mij. En die ene zin is net voldoende om daar haar stinkende best voor te doen. Soms gebeurt het dat ik door de drukte vergeet om haar wat te sturen. Nou daar helpt ze me dan op niet mis te verstane fijngevoelige wijze even aan herinneren ☺
Vakantie
Maar toen kwam de meivakantie! Van tevoren hadden we het erover dat we daar zo’n zin in hadden, waarop zij zei: “Maar ja, voor mij toch iets minder leuk, omdat ik toch moet oefenen.” Tja, vakantie is vakantie toch?!
Zelf kwam ze ermee dat ze ‘De waanzinnige boomhut van 65 verdiepingen’ (van oma gekregen) ging lezen. En vervolgens bedachten we om elkaar een paar keer per week te gaan appen om te vertellen wat we aan het doen waren (soms met foto’s en al). De enige spelregel daarbij was: Let op de spelling! En echt, ik kreeg soms meerdere berichtjes per dag van haar, allemaal keurig gespeld!
Motto
Het kost je soms hoofdbrekens om het leuk te houden en dan ben je blij als je zo’n inval krijgt! Dus ik wil maar zeggen: zoek SAMEN met je kind naar een oplossing die werkt en die past bij jouw kind! Soms kan het een verfrissend idee zijn om even wat afstand te nemen en (tijdelijk) iemand anders te vragen om te helpen (oma, een lieve tante.., een leuke neef).
Wat was voor jou een keer zo’n ‘gouden greep’? Deel hem hier onder met andere ouders, daar worden we allemaal wijzer van. En een steuntje in de rug kunnen we allemaal op zijn tijd wel gebruiken, toch?
Succes en veel plezier,
Marjolein
P.S Wil je nog meer tips voor als het oefenen thuis lastig is? Je vindt ze in ons e-book.
