“’t Is een bijzonder kind, dat is-ie.”
Dat is wat Jan Tromp zei toen zijn zoon in een veel te klein hemd in de wieg lag.
En dat is ook wat hij telkens zei, als Dik weer eens een streek had uitgehaald, die uiteindelijk op zijn pootjes terecht kwam.
Het is bij ons in de familie een gevleugelde uitspraak geworden.
Die natuurlijk te pas en te onpas wordt gebruikt als we het over een bijzondere actie van een kind hebben ;-).
Bijvoorbeeld over mij, toen ik met de Oostindische inkt van mijn opa de logeerkamer van prachtige tekeningen had voorzien :-).
Maar goed, ieder kind is natuurlijk bijzonder.
En vaak komt ons dat heel goed uit.
En zijn we trots op dat bijzondere.
Maar soms past het iets minder in ons straatje.
Is het eigenlijk maar lastig, dat bijzondere van het kind.
Dan wordt het eigenlijk een probleem…
En ja, wat dan?
Wat nou, als je dit probleem nu eens als een duidelijk signaal ziet om zelf wat anders te gaan doen?
Heel concreet: die ene leerling in je klas die zo ontzettend zijn best doet, die extra oefent, die verder eigenlijk prima presteert, maar die de spelling maar niet onder de knie krijgt.
Als je die leerling nu eens op een hele andere manier met spelling aan het werk zet?
Hoe dan?
Je vindt een heleboel verschillende vormen in onze Speelse Spellingactiviteiten.
(ook leuk voor de rest van de klas ;-))
Veel plezier!
