Vorige week was ik bij een workshop Instinctive Golf. Tijdens het praatje vooraf was het eerste dat de trainer zei:
Mensen zijn leermachines.
Vanaf het moment dat we in de wieg liggen zijn we automatisch zoveel mogelijk aan het leren. Bewust, maar ook heel vaak onbewust. Hoe we dat doen?
Iets uitproberen.
Kijken naar het resultaat.
Bijsturen.
Zo leren we omrollen, kruipen, lopen, rennen, fietsen, golfen. Maar ook eten, drinken, praten, schrijven, ….
Leren is bijna een voorwaarde om in leven te blijven.
De rest van de dag zijn we druk bezig geweest om dingen uit te proberen. We kregen allerlei uitdagende opdrachten, we gingen uitproberen hoe we dat konden oplossen en we hadden af en toe succes.
Natuurlijk vroeg ik mij op weg naar huis af hoe ik deze ervaring kon vertalen naar beter en en met plezier leren lezen en schrijven. Want met je lijf iets leren is natuurlijk anders dan met je hoofd iets leren. Maar ja, iets leren blijft iets leren…
Wat in ieder geval is blijven hangen, is de driehoek die de trainer ons toonde:
Om de driehoek te laten staan, heb je alle drie de punten nodig. Je leert pas echt iets als je er plezier in hebt en als je inspanningen ook resultaat opleveren.
Mensen zijn verschillend, dus voor verschillende mensen kan een bepaald punt de nadruk hebben. Voor sommige mensen is plezier belangrijker dan de prestatie en het leren, voor anderen kan juist de prestatie of het leerproces zelf belangrijker zijn. Maar je zult zien, dat als de andere punten helemaal vergeten worden, het punt met de nadruk uiteindelijk ook niet tot bloei komt.
Heb jij ooit iets moeten leren waarvan je niet het gevoel had dat je het nodig had? Hoe leuk was dat?
Of dat er iets van je gevraagd werd dat je nog niet beheerste en er was ook geen tijd om het te leren?
Wat wij heel vaak horen van ouders is dat hun kind helemaal geen plezier heeft in lezen en schrijven.
“Het is stom”
“Ik heb geen zin”
Waar komt dat door?
In de meeste gevallen zal het veroorzaakt worden doordat het kind geen succeservaringen heeft bij het leren. Op school dendert de trein maar door: deze week weer nieuwe letters of een nieuw woordpakket, weer een nieuwe spellingregel. En volgende week weer, en weer, en weer…
Als je helpt met oefenen van al die woordpakketten en regels, merk je dat het niet blijft hangen.
“Als we samen oefenen kent hij de regel, maar een dag later is hij hem weer vergeten”.
Weer een bevestiging dat het niet lukt, weer minder plezier, weer minder zelfvertrouwen.
Succeservaring is onmisbaar.
Hoe kun je dit nu omdraaien? Hoe kun je zorgen dat je kind optimistisch aan het leren gaat?
Geef als ouder juist aandacht aan het plezier! Maak een spelletje van het leren. En – heel belangrijk – zorg dat je kind succes ervaart bij dat spelletje. Succes betekent niet dat je het spelletje nooit mag verliezen.. of dat je geen fouten mag maken. Maar het betekent wel dat je dan de volgende keer weer wint, of minder fouten maakt of sneller klaar bent. Succes kan in kleine dingen zitten, maar is o zo belangrijk.
Voor jou als ouder betekent het dat je het proberen, uitzoeken, puzzelen, doorzetten etc beloont.. meer nog dan het resultaat. Wat een nieuwe vaardigheid komt niet aanwaaien, dus dat proberen, uitzoeken, puzzelen, etc. dat zal je kind nog even moeten volhouden.
Dus beloon vooral zijn inzet! Zo kan je kind met plezier leren.. (want hij heeft nog heel wat jaartjes te gaan).
Heeft hij teveel succes (het is te makkelijk geworden), dan zie je het plezier weer dalen. Tijd voor een ander, moeilijker spelletje, een nieuwe uitdaging….
Hé, hij heeft wat geleerd 😉
Herken jij de frustratie van te vaak falen? Hoe heb jij dat opgelost? We horen het graag!
