Frustratie

Hoe ga je om met fouten?

Ouders waar wij mee werken stelden ons de volgende vraag:

Mijn zoon baalt van spelfouten. Hoe kan ik die met hem bespreken, zonder de frustatie te vergroten?

Ik vind het zo vervelend om mijn dochter te confronteren met de fouten die ze maakt, hoe kan ik die fouten dan toch bespreken?

Grootste frustratie
Je MOET de fouten die je kind maakt met hem of haar bespreken. De frustratie over de fouten is er toch wel. Die is er al jaren. Niet bespreken brengt je kind geen stap verder in de richting van een oplossing!

Waar komt de frustratie vandaan? Niet van het maken van fouten. Fouten maken we allemaal. Maar de frustratie zit hem in ‘niet begrijpen waarom het fout is’ en je dus machteloos voelen ten opzichte van die fouten.

De ene keer is het zus en de andere keer is het zo…lijkt het wel. Je kind heeft het gevoel dat er geen logica in zit! Dus hij of zij ‘doet maar wat’!

Als je je eigen fouten kunt verbeteren, als je begrijpt wat er fout gaat, als je daarmee de fouten in de toekomst kunt voorkomen, dan neem de frustratie snel af.

Daarom moet je dus niet bang zijn om fouten met je kind te bespreken. Wat natuurlijk iets heel anders is dan er gewoon een rode streep onder zetten.

Begin met te zeggen dat je de twijfel begrijpt. Goed spellen is ook lastig!
Vraag welke twijfel je kind heeft. Wat zou het kunnen zijn (g of ch, ei of ij, d of t, ou of au, één a of twee? Los of aan elkaar, met of zonder n (drukke of drukken)? Op basis waarvan kan je kind tot de juiste spelling komen? Welke kennis heeft hij dan nodig? Uiteindelijk ga je met je kind een leergesprek aan, waarin jij precies onderzoekt welke kennis je kind mist en die vul je aan: op maat, aansluitend bij precies de twijfel die je kind op een bepaald moment ervaart.

Logica

Schrijft je kind bijvoorbeeld boomen in plaats van bomen, dan kun je beginnen met te zeggen dat dat eigenlijk wel begrijpelijk is. Want jij hoort ook in boom dezelfde klank als in bomen, dus waarom moet je dan wat anders schrijven? Je kind heeft dus handvatten nodig om te weten wanneer hij die klank met één o kan schrijven en in welke uitzonderlijke situatie hij er twee nodig heeft. Normaal is namelijk dat we een klank met één letter weergeven (oe en ui etc zijn daar uitzonderingen op), maar de dubbele m van bommen en de dubbele oo van boom, moeten we speciaal verklaren. De uitleg die je kind op school hoort zou zomaar voor hem onvoldoende of onduidelijk of onlogisch kunnen zijn. Wij hebben de ervaring dat onze manier van aanbieden voor veel kinderen beter werkt.

Schrijft je kind paart in plaats van paard, dan is dat eigenlijk ook heel begrijpelijk. Heeft je kind al geleerd hoe hij hier kan weten wat hij moet schrijven? Meestal wordt de regel die hierbij hoort in groep 4 aangeboden. Dat wil nog niet zeggen dat je kind die regel dan ook altijd en overal goed toepast. Je zult dus regelmatig ‘aan de bel moeten trekken’.

“Hey, je schrijft dat woord met een t, is dat goed? (Vraag het ook als het goed is en geef dan een grote pluim!). Hoe kan je dat zeker weten? Welke regel heb je gebruikt? Laat eens horen dan? (langer maken: paard > paarDen > dus paard met een d)
Maar wat leg je uit als hij speeld in plaats van speelt schrijft? En waarom moet het soms belooft zijn en soms beloofd. Er zijn ook heel veel volwassenen die dat niet altijd met zekerheid kunnen zeggen! We hebben hier voorbeelden van verzameld op Pinterest. (Aanvullingen zijn welkom).

Grip = begrip en zicht = inzicht

Wat je je kind dus moet bieden, is inzicht en begrip. Wij leggen het eerst haarfijn aan jou uit en jij daarna aan je kind. (Twee vliegen in een klap ;-). Wij doen dat door ondersteunend materiaal aan te bieden, waar we kinderen al handelend (grip) mee kunnen laten zien (zicht) hoe de spelling van de Nederlandse taal logisch is opgebouwd. Daarmee kunnen we een heel groot deel van de fouten die veel kinderen maken aanpakken.

En daarmee zakt de frustratie naar een aanvaardbaar niveau. De weerstand neem af en het zelfvertrouwen groeit. Je kind staat weer open voor het leren van een volgende stap, omdat hij niet meer het gevoel heeft dat hij het toch nooooooooooooit zal kunnen.

Maar hoe langer je kind voelt dat hij geen grip heeft en geen inzicht, hoe sterker zijn frustratie zal worden.

Niet afwachten dus, maar ingrijpen! Ook al zal dat misschien tijdelijk tot verhoogde frustratie leiden.. Neem gewoon even contact met ons op. Het risico van niks doen is groter!

 

 

Reactie plaatsen