Simon in groep 3...
Lees mee over Simon en kijk of jouw kind op hem lijkt.
Simon vindt er allemaal niet zoveel meer aan op school. Hij zit in groep 5, maar presteert niet op dat niveau. Zijn moeder maakt zich zorgen. Simon is enthousiast begonnen in groep 3. De juf van groep 2 had gezegd dat hij beslist schoolrijp was. Simon is niet dom, dus zijn ouders verwachtten dat hij het goed zou gaan doen! Vol trots kwam hij thuis
Hij leerde die letters eigenlijk nog best wel vlot. Het grappige was, dat hij zijn naam, die hij eigenlijk al een jaar goed kon schrijven ineens fout ging schrijven: Siemon. Want ja, de juf had gezegd: de ie, die schrijven we zo: ie.
Maar vanaf januari, of misschien al wat eerder, begon zijn enthousiasme wat te temperen. Hij kwam niet meer zo trots thuis en in de boekjes die zijn moeder met hem van de bibliotheek had gehaald had hij geen zin.
Bij het schrijven zag je veel fouten:
De juf zei dat het allemaal nog maar het begin was en dat het zeker bij zou trekken. Bovendien was ze niet zo tevreden over zijn werkhouding:
“Simon is nog vrij speels, hij kan zich nog niet zo lang concentreren”
“Ik moet hem vaak aan het werk zetten, hij is een trage starter”
“Ik heb dan uitgelegd wat ze moeten doen, maar het is net of hij dat niet gehoord heeft”
“Hij schrijft ook heel slordig. Als dat wat netter wordt, gaat het vast beter”
En als belangrijk argument om aan te geven dat er niks aan de hand was met Simon, gaf zij aan:
“Er zijn kinderen die het nog veel slechter doen dan hij”
Wat zag zijn moeder:
Simon was heel druk als hij thuis kwam, hij leek de spanning van een schooldag af te moeten reageren.
Hij had soms buikpijn, voor schooltijd. Eigenlijk nooit in het weekend. En als zijn moeder hem eens een dagje thuis hield, was de buikpijn altijd snel over.
Hij maakte veel meer ruzie met zijn zusje of zijn moeder dan ze van hem gewend was.
Simon ging gewoon over naar groep 4, maar AVI E3 had hij nog niet gehaald. Bij spelling had hij een C score, voor de andere vakken B’s en A’s.